Niezmiernie istotne jest badanie przez odbytnicę, które wobec braku na ogół możliwości wykonania elektromanometrii dostarcza najwięcej informacji o istniejącej sytuacji anatomicznej i czynnościowej. Pozwala określić szerokość i elastyczność ujścia, napięcie zwieracza wewnętrznego, zewnętrznego i mięśnia lonowo-od- bytniczego, zdolność do czynnego skurczu mięśni szkieletowych na polecenie i ich siłę oraz długość strefy zwieraczowej. Notuje się ilość i konsystencję stolca zawartego wr końcowym odcinku jelita, ewentualną obecność zwężenia, stwardnienia i zwłóknienia ściany, jego stopień i zasięg.
Jeśli podczas badania nie udaje się zidentyfikować czynnych mięśni, to wskazana jest kontrola po wprowadzeniu twardego cewnika do cewki lub rozszerzadła I-Iegara do pochwy. Można wówczas wyczuć masę mięśnia lonowo-odbytniczego, ominiętego podczas sprowadzania jelita pomiędzy cewnikiem a przednią ścianą odbytnicy. W razie wątpliwości należy to badanie powtórzyć wr narkozie, po założeniu cewnika metalowego.
Badanie chirurgiczne powinna uzupełnić konsultacja neurologiczna. Analiza ruchów, odruchów i czucia w zakresie korzeni krzyżowych może wykryć zaburzenia spowodowane dysrafią krzyżową, ufiksowaniem rdzenia lub ogona końskiego, które mogą powodować postępujące upośledzenie czynności zwieraczy odbytu i pęcherza.
Dodaj komentarz