Category Psychologia kliniczna

Interpretując obrazek z niewyraźnym odbiciem świateł reflektorów na jezdni, badany mówił: „Nadchodzi wieczór, szykuję się na spacer, tylko czekam, jak miłą powitać, idziemy do parku potańczyć. Spotykam się z nią i idziemy w ulubione miejsce, gdzie się spotykaliśmy, niedaleko parku, gdzie odbijały się żyrandole”.

Pewne zmiany zarysowały się także w działaniu chorych na schizofrenię. W porównaniu z poprzednim wariantem eksperymentu, dwukrotnie zmniejszyła się liczba odpowiedzi formalnych, a u części chorych udało się wzbudzić motywację do opisu treści obrazków. Niemniej jednak u 30% tych osób występowały w dalszym ciągu jedynie formalne potwierdzenia i zaprzeczenia. U chorych tych nie zawsze występowały towarzyszące działaniu żywe reakcje emocjonalne.

07/18/2017, In category Psychologia kliniczna with Brak komentarzy

Zaburzony stosunek do pracy radykalnie zmieniał strukturę działania chorych, dezorganizował ich zachowanie i pozbawiał je celowości. Dlatego potrafili oni kontynuować pracę mimo jej oczywistej bezcelowości i przerwać wykonywanie ważnego zadania przy najmniejszym odwróceniu uwagi. Nie przyswajali koniecznych w pracy nawyków, nie dlatego, że nie byli w stanie zrozumieć wyjaśnień instruktora, a dlatego że nie koncentrowali na tej pracy uwagi, nie byli na nią nastawieni, nie dostrzegali jej sensu.

07/18/2017, In category Psychologia kliniczna with Brak komentarzy

Afektywna gotowość dokończenia działań schodziła na dalszy plan, a na czoło wysuwał się nowy motyw „odtworzenia jak największej ilości zadań”. Czynność odtwarzania była więc przy nowej instrukcji inaczej motywowana. Inna motywacja dawała inny rezultat.

-2) Druga grupa faktów, potwierdzających rolę komponentu mo-tywacyjnego w strukturze pamięci to to, że jeżeli doświadczenie przeprowadzane było z

07/17/2017, In category Psychologia kliniczna with Brak komentarzy

Chorzy potrafią uogólnić przedstawiony im materiał, potrafią też dokonywać porównań kierując się istotnymi cechami. Ich rozumowanie natomiast przebiega jednocześnie w różnych kierunkach. Nie chodzi tu o prawidłowe myślenie zdrowego człowieka, przy którym działanie i sądy uwarunkowane są przez cel, warunki, zadania, cechy

07/10/2017, In category Psychologia kliniczna with Brak komentarzy

tę próbę. Przebieg aktu wypróżniania dokumentuje się na zdjęciach lub filmie (ryc. 12-61). W warunkach prawidłowych wypełniona odbytnica jest zagięta ku przodowi przez pętlę łonowo-odbytniczą na poziomie połączenia z kanałem odbytu, tworząc kąt odbytniczo-odbytowy (30-90°, Kelly). Wcięcie tylnej ściany leży na dolnej granicy otworu zasłonowego. W miarę postępującego wypełniania uwypuklenie tylnej ściany powiększa się i unosi ku górze, a kanał odbytu ulega wydłużeniu. Podczas wypróżnienia następuje zwiotczenie mięśnia łonowo-odbytniczego, powodujące zniknięcie kątowego zagięcia odbytnicy oraz skrócenie i poszerzenie kanału odbytu. Parcie powoduje zstępowanie odbytnicy i uwypuklenie krocza ku dołowi. Bańka odbytnicy zostaje opróżniona 1-2 silnymi skurczami.

07/10/2017, In category Psychologia kliniczna with Brak komentarzy

Diagnoza anatomopatologiczna: Ropień w prawej części czołowej, połączony z prawą komorą boczną i czwartą komorą mózgu. Leptomeningit zlokalizowany głównie w okolicy podstawy mózgu. Dane z eksperymentalnego badania psychologicznego chorego B. Chory bez żadnego zainteresowania odnosi się do eksperymentu widoczny jest brak celowego działania. Nie potrafi on wykonać zadania, które nawiązuje do poprzednich czynności. Na przykład klasyfikując obrazki, tworzy d-użo grup o tej samej nazwie. Kiedy ułożył drugą grupę zwierząt, a prowadzący eksperyment zwrócił na to uwagę, chory zdziwił się: „A czy ja już zbierałem zwierzęta?” Wykonuje on prawidłowo zadania nie wymagające zapamiętania spełnianych przed chwilą czynności dobrze wyjaśnia sens przysłowia, metafory daje sobie radę z zadaniem w „metodzie wykluczania”, ale po trzech minutach nie pamięta, że je wykonywał.

07/08/2017, In category Psychologia kliniczna with Brak komentarzy

Analogiczne zjawisko występowało przy pokazywaniu badanemu figur Rubina, z ciągle zmieniającymi się figurami i tłem.

Wiadomo, że jeśli przed dłuższy czas figura i tło nie zmieniają się, to wystarcza zwróccić uwagę badanego na możliwość takiej zmiany, aby on sam mógł ją spowodować. Nasz chory nie był w stanie tego zrobić

07/08/2017, In category Psychologia kliniczna with Brak komentarzy

Niezmiernie istotne jest badanie przez odbytnicę, które wobec braku na ogół możliwości wykonania elektromanometrii dostarcza najwięcej informacji o istniejącej sytuacji anatomicznej i czynnościowej. Pozwala określić szerokość i elastyczność ujścia, napięcie zwieracza wewnętrznego, zewnętrznego i mięśnia lonowo-od- bytniczego, zdolność do czynnego skurczu mięśni szkieletowych na polecenie i ich siłę oraz długość strefy zwieraczowej. Notuje się ilość i konsystencję stolca zawartego wr końcowym odcinku jelita, ewentualną obecność zwężenia, stwardnienia i zwłóknienia ściany, jego stopień i zasięg.

07/07/2017, In category Psychologia kliniczna with Brak komentarzy

Oprócz wymienionych składowych zespołu VATER obserwowano zarośnięcie dwunastnicy, przepuklinę rdzeniowo-oponową, hydromelrocolpos.

Badania Piekarskiego i Stephensa (1976) nie wykazały u dzieci z tym zespołem odchyleń chromosomalnych, co sugeruje działanie czynnika uszkadzającego, który powoduje nieprawidłowy rozwój licznych narządów pochodzenia mezodermałnego.

07/07/2017, In category Psychologia kliniczna with Brak komentarzy

Od piątej klasy znacznie gorsze wyniki w nauce. Słabo rozumiał wykłady, szczególnie z matematyki. Stał się zamknięty, ponury. Łatwo wpadał w rozdrażnienie, wszczynał bójki z kolegami. Zmienił też stosunek do matki. Zaczął „krytycznie”, jak mówi, „przyglądać się” jej. Nie nazywał jej więcej matką. Zachowanie jego stało się dziwne: potrafił zamiast do szkoły pójść na bazar i cały dzień tam zbierać papierki od cukierków, z dziecinnej strzelby strzelać w meble, w latarnie na ulicach. Jego zachowanie się w szkole spowodowało narzekania nauczycieli. Łatwo ulegał wpływom. W domu stał się „nieznośny”. Nienawidził rodziców. Odnosił się do nich, szczególnie do matki, ze złością. Odmawiał mycia się i zmieniania bielizny. W 1957 r. zachowanie jego stało się jeszcze bardziej dziwne. Oświadcza) matce, że „rozkłada się ona”, że „idzie od niej okropny zapach”, rzucał w nią różnymi przedmiotami.

07/03/2017, In category Psychologia kliniczna with Brak komentarzy

Eksperyment przebiega w formie rozmowy, a więc aktywna rola eksperymentatora jest bardzo istotna – za pomocą odpowiednich pytań może on zbadać prawidłowość i głębokość rozumienia przez chorego przenośnego znaczenia oraz wyjaśnić występujące trudności. Dlatego należy zwracać uwagę na stawiane badanemu

07/03/2017, In category Psychologia kliniczna with Brak komentarzy

Wyniki czynnościowe leczenia operacyjnego są dość ściśle związane z postacią anatomiczną wady, zależą ponadto od taktyki i techniki chirurgicznej, powikłań śród- i pooperacyjnych oraz wad towarzyszących.

W wadach niskich, gdzie zazwyczaj prawidłowo rozwinięta odbytnica przechodzi przez normalnie wykształcony i sprawny czynnościowo układ mięśniowy dna miednicy, wyniki leczenia są w większości przypadków dobre (80-95%).

06/25/2017, In category Psychologia kliniczna with Brak komentarzy

U dzieci po operacjach wad przezdźwigaczowych defekografia wykazuje zazwyczaj prawidłową konfigurację oraz czynność jelita i zwieraczy.

U dzieci po operacjach wad naddźwigaczowych zazwyczaj brak czucia parcia, występuje raczej czucie pełności, brak obkurczenia końcowego odcinka jelita z powodu nieobecności zwieracza wewnętrznego. Niekiedy zagięcie kątowe połączenia jelita z kanałem ujścia jest niedostateczne i ruchomość przepony miednicy jest osłabiona. U dzieci z nietrzymaniem stolca i słabymi bądź nieczynnymi zwieraczami defekografia dokumentuje brak kątowego zagięcia obwodowej części jelita i szybki wyciek barytu obok cewnika, nawet grubego, utrudniający lub uniemożliwiający wypełnienie okrężnicy (Kelly, 1969) (38, 46).

06/25/2017, In category Psychologia kliniczna with Brak komentarzy