Wyniki czynnościowe leczenia operacyjnego są dość ściśle związane z postacią anatomiczną wady, zależą ponadto od taktyki i techniki chirurgicznej, powikłań śród- i pooperacyjnych oraz wad towarzyszących.
W wadach niskich, gdzie zazwyczaj prawidłowo rozwinięta odbytnica przechodzi przez normalnie wykształcony i sprawny czynnościowo układ mięśniowy dna miednicy, wyniki leczenia są w większości przypadków dobre (80-95%).
W wadach wysokich dobre wyniki uzyskuje się u 38,5-70% dzieci, jednak trzymanie stolca i sprawność defekacji rozwija się znacznie wolniej. Potrzebny jest długotrwały nadzór i cierpliwa współpraca dziecka i jego rodziców z lekarzem. Niekiedy dopiero w okresie pokwitania następuje wybitna poprawa. Z uwagi na to jest niesłuszne i nie usprawiedliwione wczesne rezygnowanie z korekcji operacyjnej nieudanej lub niewłaściwie wykonanej operacji sprowadzenia zarośniętej odbytnicy i skazywanie małego dziecka na trwały odbyt sztuczny. Obowiązkowe jest dokładne przebadanie w celu wybrania odpowiedniej metody leczenia operacyjnego bądź postępowania zachowawczego. Decyzja wykonania stałego odbytu sztucznego musi być podjęta przy świadomym udziale dziecka.
Dodaj komentarz